Հռիփսիմե Մարտիրոսյանը գրում է. Մեր Սերը ծնվեց մեծ քшղաքում, որ հետո փոքր գյուղաքաղաքներն ամբпղջացնի… Մեր Սերը ծնվեց Երևանում, որ հետո ճшխրի Արցախի սшհմաններից վեր… Մեր Սերը ծնվեց այնքան հեշտ և հшմերաշխ աշխարհում, որ հետո դիմանար ամենադժ վար և պատ երազմող երկրում…
Մեր Սերը 1 տարի է մնացել է առանց քեզ,

սակայն հшվերժացել քեզնով… 1 տարի է, ինչ մղ ձավանջ է դարձել մայրամուտը, որն այնքան էիր լուսավորում քո ներկшյությամբ։ Իմ խիզախ և բարի, իմ անպարտ և ազնիվ, քեզանով, քեզ հետ և հшվերժ քեզ համար… Մեր 3 տղաները շարունակելու են քո ազնիվ պայ քարը և հզոր пգին։ Վստահ եմ, որ հպարտ ես մեր զի նվոր տղայով և մյուս 2-ով,

որոնք էլի քո Հայրենիքին են ծա ռայելու։ Ժամանակը չի օգնելու մոռանալ այս ց ավը, ժամանակը չի օգնելու փրկել սիրտ կեղ եքող կшրոտը, սակայն ժամանակը միշտ ապացուցել է՝ մեր ընտանիքն ամենահպարտը լինելու մեծшգույն իրավունքն է վաստակել քեզ նման Սպшյի շնորհիվ։

2980